Speech Wiel Schleijpen bij zijn afscheid op 16 juli 2024

Geacht College en Raadsleden, collega bestuurders, familie en vrienden en overige aanwezigen, lieve mensen, 

Hier sta ik dan om bij mijn afscheid als wethouder een paar woorden tot jullie te mogen richten over de afgelopen 10 jaar. 

Het is ongelooflijk dat ze om zijn die 10 jaar, voor mij zijn ze echt omgevlogen, maar het is toch echt zo. Ik herinner me als de dag van gisteren aan mijn eerste werkdag als wethouder in onze mooie gemeente. 
Dat wethouderschap kwam voor mij als een verassing, toen nog niet lang in de politiek zittend, enkel 3 jaar als burgercommissie lid gefungeerd hebbend. De fractie Burgerbelangen had er echter het volste vertrouwen in en voor dat ik het echt goed besefte wat me overkwam na de verkiezingen in 2014 zat ik coalitiegesprekken te voeren. Daarbij niet gehinderd door enige politieke voorkennis zeg ik weleens gekscherend ging dat vrij vlot en hadden we de coalitie rond. Daarbij ben ik ook op mijn gevoel afgegaan en ik mag zeggen dat mijn gevoel me niet in de steek gelaten heeft met het oog op mijn beider collega’s en medestrijders van het eerste uur Thijs en Hub zo blijkt. 
En daar zit je dan plotseling als wethouder, ook nog niet echt allemaal wetend wat dat allemaal ging inhouden en er op je af kwam, en misschien was dat maar goed ook. Het feit dat we nu 10 jaar verder zijn is best een lange periode voor een onafgebroken wethouderschap zo begrijp ik tenminste. Het geeft wellicht ook aan dat het goed gegaan is anders word je daar tussentijdse wel op afgerekend. Ik concludeer voor mezelf dat we het nog niet zo slecht gedaan hebben. Hopelijk deelt u die conclusie met mij. 

In zo’n periode van 10 jaar gebeurt er natuurlijk ongelofelijk veel in de functie en rol van wethouder. Te veel om allemaal op te gaan noemen anders wordt dit een veel te lange toespraak. 
Toch wil ik er een aantal benoemen die er wat mij betreft uitsprongen.
Zowel in positieve als negatieve zin, want die zijn er natuurlijk ook. Waar gaat alles immers naar wens. Wat mij om met dat laatste te beginnen geraakt heeft was de aanslag op vlucht MH17 in 2014 waarbij ook twee inwoners van Simpelveld tot de slachtoffers behoorden. Daarnaast is het recente overlijden van raadslid Wiel Weijers een tragische gebeurtenis die je niet onberoerd laat. Ook de manier waarop we als organisatie op een negatieve manier in het nieuws zijn gekomen over de vermeende angstcultuur die er zou zijn heeft mij persoonlijk geraakt. Extern onderzoek van Berenschot heeft aangetoond dat hiervan geen sprake was. 
Ook de recente wateroverlast in 2021 en de daarbij horende ellende voor veel mensen die ik gezien heb heeft de nodige impact veroorzaakt en achtergelaten.  

Gelukkig overheersen de vele positieve momenten die ik heb mogen meemaken, daarbij denkend aan de vele goede gesprekken die ik gehad met inwoners, verenigingen en organisaties. Heel persoonlijke dingen ook bij huwelijksjubileums, bij het uitreiken van Koninklijke onderscheidingen en evenementen. Ook aan de crisis noodopvang in 2015 heb ik een heel positief gevoel overgehouden, echt ets kunnen betekenen voor medemensen die in nood verkeerden en die huis en haard hebben moeten verlaten. 
Het persoonlijk mogen toepreken van twee burgemeesters bij hun afscheid en bij de komst van Susanne vond ik persoonlijk een hoogtepunt, ik had niet verwacht dat een keer te mogen doen en meemaken. Daarbij komt de toespraak bij de dodenherdenking die ik nog recent heb mogen houden. Ik vond dat een hele eer. 
 

Ik herinner mij een interview met De Limburger toen ik pas wethouder was met titel “Mensen zijn belangrijker dan stenen” als citaat en kop van het artikel. Nou, daar sta je dan als wethouder fysiek domein voor een uitdaging. 
Allemaal portefeuilles waar iedereen iets van vindt en waar het afbreukrisico heel groot is. Heel veel inspraakavonden, burgerparticipatie om daar dingen te bespreken, uit te leggen en waar mogelijk mee te nemen naar de uitwerking en aanpassing van de plannen. Ik hoop dat ik op deze manier ook aan die uitdaging goed gevolg en invulling heb gegeven. 
En ja, soms is nee ook een antwoord als je daar een goede uitleg voor hebt. Wethouder zijn is niet alleen maar ja zeggen of linten door knippen. In het woord wethouder zit namelijk ook het houden van de wet. Soms moet je ook je rug recht houden. 

Gepaste trots is er ook op een aantal grote projecten die ik heb mogen realiseren. Ik denk dan aan de Revitalisering van de Dorpskern Bocholtz (het Idop), de herinrichting van de Schilterstraat , de Parkstadroute en herinrichting van de Stationsomgeving die inmiddels gestart zijn.  
Samenvattend kan ik zeggen dat ik met een goed gevoel terugkijk op de mooiste hondenbaan die er is. Ik vond het ongelooflijk eervol om de laatste 10 jaar van mijn werkzame carrière op deze manier te kunnen invullen. Wat maakt het dan dat ik toch tussentijds besloten heb om eerder te stoppen als wethouder.
Wellicht zoals bij de meeste van U bekend is mijn privé situatie sinds enige tijd veranderd. Deze verandering heeft gezorgd voor een grote impact.  
Dit maakt dat mijn werk- en privé balans hierdoor verstoord is. Dat laatste mag geen gevolgen en invloed gaan hebben op mijn dagelijkse werkzaamheden in de functie van wethouder. 
Wethouder ben je 24 op 7 en je staat altijd aan. Dat kan voor mij alleen maar op een goede manier als de balans daartoe op de juiste manier in evenwicht is, dit is nu steeds minder het geval. 
Dat laatste mag niet gaan leiden tot eventueel minder functioneren van mijn kant wat mogelijk gevolgen kan gaan hebben voor de uitoefening van de wethouders functie en de belangen van de gemeente.  
Dat zou niet goed zijn voor mijzelf, de organisatie, Uw raad  en de omgeving, daar wordt uiteindelijk niemand beter van. 

Voor de vele projecten en uitdagingen waarvoor de fundering inmiddels gelegd is binnen mijn portefeuille en waar we nog voor staan in de komende periode heb ik in mijn opvolger Peter het volste vertrouwen. Ik wens hem veel kracht en wijsheid toe en weet dat je altijd op me kunt rekenen. 
Tot slot spreek ik de hoop en verwachting uit dat Peter op hetzelfde vertrouwen mag rekenen dat ik ervaren heb van uw Raad. 

Rest mij een woord van dank aan mijn collega collegeleden, het was een voorrecht om dit samen met jullie te mogen doen, voor enkele al ruim 10 jaar , voor andere korter en met Susanne pas 1 jaar maar dat laatste voelt al als veel langer. Ik denk dat dit een goed teken is. We waren en zijn een goed team. 

Ook voor de collega’s uit de regio veel dank voor de geweldige samenwerking die ik heb ervaren. Samenwerken loont zo hebben we laten zien, laten we dat vasthouden. 
Tot slot bedank ik mijn vrouw Engeline voor alle steun in de afgelopen 10 jaar, waarbij zeker de laatste 2 jaar niet gemakkelijk waren. Zonder jou had ik dit niet kunnen doen. 
Beste mensen, ik heb de afgelopen 10 jaar met ziel en zaligheid gelegd in het vervullen van de wethouderfunctie en heb het naar eer en geweten gedaan. 
Ik vond het een voorrecht en eer om U wethouder te mogen zijn en wil U danken voor de samenwerking en het vertrouwen die ik van U ervaren heb in die periode. 
Het vervullen van het wethouderschap zal voor altijd bij mij blijven. 

Ik wens u allen alle goeds voor de toekomst en tot ziens. 

Dank voor Uw aandacht.