Peter Vandenhof (27)
Overleden in concentratiekampen
Geboren 29 mei 1916 in Bocholtz.
Hij werd als ongehuwd mijnwerker tewerkgesteld in de mijn in Zollern (tussen Bochum en Dortmund). Dit is momenteel een fraai mijnmuseum.
De bijzondere gebouwen ten spijt, ze worden het ‘Schloss der Arbeit’ genoemd, heeft Pieter Vandenhof er alles aan gedaan om hier weg te komen. Hij begon er op 4 juni 1942 als sleper (‘Schlepper’). In heel Dortmund, het hart van het Ruhrgebied, waren circa 30.000 dwangarbeiders ingezet die afgebeuld werden. Zollern telde circa 350 buitenlandse dwangarbeiders; op het fabrieksterrein stonden alleen al twee barakkenkampen voor Russische krijgsgevangenen.
Na enkele weken kende Peter een werkonderbreking van meer dan een maand. In die tijd zat Peter Vandenhof twee weken in de gevangenis in de regio Krefeld. Hij was namelijk met enkele andere Nederlanders betrapt op illegale grensoverschrijding. Zij hadden zich aan hun verplichte werk onttrokken en geprobeerd terug naar Nederland te komen. Dit mislukte dus en leidde tot een door de rechtbank opgelegde gevangenisstraf. Hierna hervatte Vandenhof opnieuw zijn zware werk als sleper, dat hij vijf maanden, tot eind december 1942 vol wist te houden. Hierna werd hij gearresteerd door de politie in Dortmund; hij stond als ‘politisch’ te boek, iemand die dus principieel tegen de nazi’s was. Hij belandde in de politiegevangenis van Dortmund en voor korte tijd in het vrij kleine concentratiekamp te Niederhagen-Wewelsburg (bij Paderborn). Vervolgens ging hij op transport naar het concentratiekamp Dachau, waar hij als mijnwerker en politiek gevangene eind februari 1943 arriveerde en ruim een jaar zou blijven.
In maart 1944 werd hij in een groep van zo’n driehonderd gevangenen uit tal van landen (onder meer Italianen, Grieken, Polen, Joegoslaven, Russen en Fransen) overgebracht naar het concentratiekamp Natzweiler-Struthof in de Vogezen, Frankrijk. Dit enige Franse kamp was daar in 1941 gestart om graniet te winnen. Het fungeerde ook als zogenaamd ‘Nacht und Nebel’-kamp, waar mensen zomaar konden verdwijnen; het kamp had een eigen gaskamer. In Natzweiler lieten in totaal 22.000 mensen het leven.
Peter Vandenhof is er op 1 mei 1944 overleden.